De natteboltemperatuur: een essentiële factor in de strijd tegen vors

De natteboltemperatuur is de temperatuurwaarde in contact met water in vloeibare toestand. Met andere woorden, het is de waarde die rekening houdt met de vochtigheid in suspensie (luchtvochtigheid). Er zijn twee methoden om deze waarde nauwkeurig te bepalen.

Deze gegevens zijn van fundamenteel belang voor de preventie van en de bescherming tegen het risico van vorst. De fruit- en wijnbouwers zijn bijzonder afhankelijk van het risico op vorst, vooral in het voorjaar, van maart tot mei. Tijdens deze periode beginnen de knoppen zich te vormen. Vorst in deze tijd van het jaar kan de knoppen, die nog niet sterk genoeg zijn, doen verbranden. Het risico is groot: de hele oogst of een deel ervan verliezen!

Door de bewaking van de natte temperatuur kan worden geanticipeerd op de minimumtemperatuur die kan worden bereikt, en kan dus op het juiste moment worden ingegrepen.

Twee soorten vorst sensor

Er zijn 2 methoden om de natte boltemperatuur te berekenen

• De capillaire meting wordt verricht met een speciale fysische sensor (b.v. Comsag, Pessl, weenat, WolkyTolky...). Bij deze sensor wordt de natteboltemperatuur berekend door een thermometer die omgeven is door een met water doordrenkte kous.

• De meting door algoritmische berekening wordt berekend uit de temperatuur- en hygrometriemetingen (b.v. Sencrop, Davis, Meteus, Pessl...).

Sencrop heeft voor deze tweede methode gekozen, door een algoritme te integreren uit de meest recente wetenschappelijke publicaties over het onderwerp natteboltemperatuur.

Met de Leafcrop profiteert u van een sensor die in het hart van de boomgaard / wijngaard wordt geplaatst, waardoor u precisiegegevens krijgt op de meest riskante plaats van uw percelen.

Vergelijkende test: waarom kiezen voor algoritmische meting?

Om het verschil tussen de twee berekeningsmethoden te begrijpen, heeft Martin, kwaliteitsingenieur bij Sencrop, een vergelijkend experiment uitgevoerd: hij heeft de metingen van de natte temperatuur vergeleken, waarbij drempelwaarden zijn vastgesteld die voor de landbouwers kritieke situaties simuleren.

Test uitgevoerd op 15 dagen nachtvorst tussen eind maart en begin april 2021 (5200 metingen), genomen op dezelfde hoogte.

Resultaten, Drempel bij > 0°C

• Fysieke sensormeting: 110 triggers
• Sencrop berekende meting: 113 triggers.

Testconclusie

"Ter vergelijking: in meer dan 99% van de gevallen meten de 2 oplossingen dezelfde natteboltemperatuur. De fysische oplossing van de gelsensor heeft derhalve geen bijzonder voordeel ten opzichte van een oplossing door algoritmische berekening."

Er zijn echter duidelijke nadelen aan de fysieke sensor:

• Een fysieke sensor is een extra investering voor slechts 2 maanden per jaar. Bij Sencrop is de vorstoplossing al inbegrepen in het weerstation!
• De capillaire oplossing behoeft zeer regelmatig onderhoud: bij dreigende voorjaarsvorst duurt het slechts 3 weken voordat het water verdampt is. De berekening van de natteboltemperatuur is daarom wellicht niet meer nauwkeurig. Bijna dagelijks onderhoud van de sensor is dan noodzakelijk, en het belang van het weer op afstand gaat verloren.

• Sommige fysieke sensormodellen hebben geen afdak en worden blootgesteld aan de zon, wat een aanzienlijke invloed heeft op de levensduur van de sensor. Inderdaad, het duurt maar een paar maanden voordat de capillaire kant door de zon gebakken is! Het station is dan in zijn huidige staat niet meer bruikbaar voor het volgende seizoen. Bij Sencrop vermijden metingen onder overdekking deze blootstelling en verlengen ze de levensduur van de sensor.

Het argument van de fysieke sensor is uiteindelijk vooral een marketingkwestie... die de boer veel geld kost 💸